Το βιβλίο γράφτηκε στη γειτονιά που ζούσα το πρώτο χειμώνα στο Μόντρεαλ. Η ιστορία βρήκε τον σπόρο της στην πόλη που έζησα πριν πληγωθεί από την 11 Σεπτεμβρίου. Τη Νίσυρο δεν την περπάτησα. Μα μα το Θεό, τον Στρατή τον συνάντησα, τον ξέρω και τον βλέπω παντού. Είναι όλα αυτά που περιμένει κάθε θηλυκό από το αρσενικό, και που δεν γίνεται να εκπληρωθούν. Ο Στρατής της Τζαννής είναι το αρσενικό αρχέτυπο της πατριατριαρχικής κοινωνίας που είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των συναισθηματικών και πνευματικών αναγκών κανενός θηλυκού; της γυναίκας του, της οικογένειας του. Και συνάμα, εμείς τα θηλυκά σαν ατελείωτα δημιουργικά πλάσματα, βρίσκουμε τρόπους να συμφιλιωθούμε με αυτή την πραγματικότητα. Βρίσκουμε τρόπους να γλύφουμε τις πληγές και στερημένες να στολιζόμαστε και να πλάθουμε οικογένειες.
Γράφοντας για ένα ήδη πολυσυζητημένο βιβλίο δεν είναι απλό. Τα κύρια στοιχεία του μυθιστορήματος, χαρακτήρες, χρονική και κοινωνική τοποθέτησή, έχουν ήδη καλυφθεί και συζητηθεί.
H έμπειρη συγγραφέας παρότι δημοσιογράφος, έχει βαθιά κατανοήσει ότι η αλήθεια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τα γεγονότα. Οι αναγνώστες φυσικά θέλουν να ανακαλύψουν την αλήθεια στα: γιατί, πως οδηγήθηκε, για ποιο λόγο, τι έφταιξε, πως το άντεξε κτλ. Στη ζωή δεν έχει τόσο σημασία το τι συμβαίνει αλλά το πως το διαχειριζόμαστε, και σε αυτό ακριβώς μιλάει η συγγραφέας που χρησιμοποιεί άριστα “συναισθηματικά αγκίστρια” και μας “αρπάζει” και μας κρατάει παρακαλοθούντας τα βιώματα των χαρακτήρων της.
Η ανάλυση του έργου από τεχνική άποψη, πλοκή, υποπλοκές, το λεγόμενο στο κινηματογράφο “inciting incident”, δηλαδή το καταλυτικό επεισόδιο, η κρίση που επακολουθεί, ο ρυθμός που εναλλάσσονται οι σκηνές; θα αποκάλυπτε ένα έργο έτοιμο να ειπωθεί κινηματογραφικά και χωρίς λόγια.
Κλείνω λέγοντας ότι διαβάζοντας το μυθιστόρημα της Ιουστίνης, δεν μπορώ παρά να προσμένω τις καλοκαιρινές γυναικείες συζητήσεις στην Ελλαδα για το “τι θα έκανες εσύ αν ήσουν η Τζαννή και η Μαργαρίτα? Γιατί ο Στρατής δεν εμφανίστηκε ποτέ?”
Κάθε άνθρωπος κάνει αυτό που θεωρεί “σωστό” αλλά μοιραία από την δική του την οπτική γωνία και κοσμοθεωρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου