Κυριακή, Ιανουαρίου 13, 2008

Κινηματογραφικοί Χαρταετοί

Έκλεισα χρόνο γεμάτο στο Μόντρεαλ. Άλλαξε το ημερολογιακό έτος κιόλας.
Πήγα το πρώτο (μη παιδικό) σινεμά γυναικάτα χτές το βράδυ. Μην σας κάνει ενύπωση, μουσικά και κινηματογραφικά έχω μείνει πολύ πίσω. Αλλά και μπλογκάρω και podcasts κατεβάζω στο ishuffle μου για να ακούω στο γυμανστήριο. Δεν μπορείς να είσαι μέσα σε όλα.

Είδα λόιπόν το Kite Runner του Khaled Hosseini . Το βιβλίο του Αφγανού δημοσιεύτηκε το 2003 και έγινε "ευπώλητο" στην Αμερική. Διαβάζω στο διαδύκτιο ότι έχει μετατφραστεί στα Ελληνικά σαν "Χαρταετοί πάνω από την πόλη. Η ταινία σπάει συναισθηματικές χορδές φιλίας, οικογένειας, πατρίδας. Κοινωνικά και ιστορικά μεταφέρει την τραγικότητα της σκληρής, απάνθρωπης, και συνεχιζόμενης πραγματικότητας του Αφγανιστάν, με πολύ έντονο τρόπο.
Και οι χαρταετοί, πάνω από την πόλη (φάντασμα πια), οι μυρωδιές, τα χρωματα....μαγεία!
Και οι ανατροπές στην εξέλιξη της ιστορίας!
Δείτε το!

Μου έφερε στο μυαλό ένα πολύ αγαπημένο γαλλικό τραγούδι του 2003 "Manhattan-Kabul", Renaud et Axelle Red που το άκουγα στο Στρασβούργο (΄δεστε βιντεοκλιπ και λόγια στα Γαλλικά). Συγκρίνοντας έναν Πορτιρικανό στην Νέα Υόρκη και μια Αγφανή κοπέλα στη Καμπούλ...ο τελευαταίος στίχος "της αιώνιας βιαιότητας".

http://www.youtube.com/watch?v=HEcCs-So2IA

Petit Portoricain
Bien intégré, quasiment New Yorkais,
Dans mon building tout de verre et d'acier,
Je prend mon job, un rail de coke, un café

Petite fille Afghane,
De l'autre côté de la Terre,
Jamais entendu parler de Manhattan,
mon quotidien c'est la misère et la guerre

Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés sur l'autel
De la violence éternelle

Un 747 s'est explosé dans mes fenêtres,
Mon ciel si bleu est devenu orage,
Lorsque les bombes ont rasé mon village

Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés sur l'autel
De la violence éternelle

So long, adieu mon rêve américain,
Moi, plus jamais l'esclave des chiens
Ils t'imposaient l'Islam des tyrans
Ceux-là ont-ils jamais lu le Coran ?

J'suis redevenu poussière,
Je s'rai pas maître de l'Univers,
Ce pays que j'aimais tellement serait-il
Finalement colosse aux pieds d'argile ?

Les dieux, les religions,
Les guerres de civilisations,
Les armées, drapeaux, les patries, les nations
Font toujours de nous de la chair à canon

Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés sur l'autel
De la violence éternelle

Deux étrangers au bout du monde, si différents
Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant
Pulvérisés sur l'autel
De la violence éternelle

Πρώτα μαθήματα πατινάζ

Είναι αδύνατον να φωτογραφήσω τον Πάνο. Ένα μικρό βιντεοκλιπ δείχνει το πείσμα, το κουράγιο, και την επιμονή τους (Η Λάουρα ανφας στην αρχή και ο Πάνος πισωπλατα προσπαθει να την πλησιάσει). Μάθημα για εμάς τους ενήλικες.


Τετάρτη, Ιανουαρίου 02, 2008

Μελομακάρονα, ο Αγιος Βασίλης, μεταμφιέσιες παιδιών και λιμνών


Η Λάουρα μελώνει μελομακάρονα


Τα παιδιά εχουν μεταφέρει μαξιλάρια και παπλώματα για να κοιμηθουν χάμω στο σαλόνι
παραμονή Χριστουγέννων για να δούν τον Άγιο Βασίλη.

Ο Πάνος μεταμφιέσμένος με το μπουφάν το Χάρη.

Μια παγωμένη λίμνη. Απίθανος περίπατος.
Posted by Picasa