Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007

Ο Διονύσιος Σολωμός από την "κλειδωνότρουπα"

Το πρόγραμμα ήταν για μπάνιο απογευματινό στο Μαραθιά με φίλη καλή από τα παλιά.
Το πρωί της Τετάρτης όμως καθώς η μάνα ξεδιάλεγε την αλληλογραφία του πατέρα, μούδειξε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Μουσείου.

Βρέθηκα στο λόφο του Στράνη τελικά εκείνο το σούρουπο και οι ομιλητές μεστον λυτρωτικό αέρα με αντάμειψαν.

"Μονήρης τριγυρνά" έλεγε και ξανάλεγε για τον Εθνικό μας ποιητή ο πατέρας Καποδίστριας , παρά ένα χρόνο συμμαθητής μου στο σχολείο και πολλά χρόνια μπροστά μου λογοτεχνικά.
Και κατάφερε και την ένιωσα αυτή την παρουσία του Σολωμού με τα καλοδιαλεγμένα κλιπς που έκοψε και έραψε με την λογοτεχνική ψαλίδα του και που τα ονόμασε ματιές από την κλειδωνότρουπα.

Και η έμπειρη και μεστή φωνή της Τζένης Ρουσέας κατάφερε και με παρέσυρε να ακούσω τα αποσπάσματα από τις Τελευταίες Επιστολές του Τζιάκοπο Ορτις, γραμμένες από τον Ούγκο Φώσκολο. Παρότι με την εισαγωγή της Κατερίνας Δεμέτη που περιέγραφε την τραγική μορφή του νέου Τζιάκοπο, φίλου του Ούγκο, που πέθανε μόλις 23 χρόνων, ομολογώ ότι απρίορι τοποθετήθηκα αρνητικά στο θέμα. «Δεν είμαστε για να ακούμε για νέους που βασανίζονται και τα τοιάυτα», σκέφτηκα σιωπηλά και ιδιωτικά καθότι απόδημος και ο πόνος του να βλέπω τον πατέρα μου να εκφυλλίζεται σωματικά δεν είναι εύκολο να χωνευτεί συναισθηματικά.

1 σχόλιο:

P. Kapodistrias είπε...

Ευτυχώς, υπάρχουν μάτια που βλέπουν, σαν τα δικά σου Έφη,δίχως να χρειάζεται να παραμονέψουν απ' τη σολωμική κλειδωνότρουπα. Νιώθω ότι μπορείς να διεισδύεις κατάβαθα στην ψυχή των πραγμάτων, γι' αυτό και φορτίζεσαι συναισθηματικά. Νά είσαι καλά, γερή και δυνατή, ώστε να μπορείς να βλέπεις!!! Ευχαριστώ για την καλή σου οπτική!Χαίρε πάντοτε!
π. Π.Κ.