Ποδήλατα και φύση

Έφη (1965)

Το πρώτο μου ποδήλατο φυσικά το αγόρασε ο πατέρας μας (και στους τρείς μας), και το θυμόμαστε φυσικά. Ήταν νομίζω κόκκινο το δικό μου και ήταν μάρκα ΜΙΝΙ.
Και εξακολούθησε ο νόνος να αγοράζει στα εγγόνια του τα πρώτα τους ποδήλατα. Ήταν η δική του επιλογή δώρου γιατί φυσικά όλα τα άλλα, τα χίλια τα δώρα, τα εγγόνια τα θεωρούσαν αυτόματα ότι ήταν από την νόνα.
Ο Πάνος μόνο θα πρέπει να αρκεστεί στα σχοινιά και το γάντζο (που του αγόρασε ο νόνος περσι το καλοκαίρι για να δένει τα άλογα του!) και στα ποδήλατα που με τόση προσοχή διατηρεί ο Διονυσάκης. Βλέπετε ο Πάνος αργεί να δείξει ενδιαφέρον για τα πετάλια. Το μόνο που του αρέσει είναι να οδηγεί ποδήλατα μεγάλων, πεζός και σέρνοντας τα - τρέχοντας τα στο πλάι του.

Αγόρασα λοιπόν και εγώ ποδήλατο και βολτάρω κάθε μέρα στη γειτονιά. Έτσι, χωρίς σκοπό και στόχο. Δεν πάω κάπου συγκεκριμένα, δεν έχω σκοπό να ψωνίσω, ούτε να επισκεφτώ κάποιον. Στρίβω πότε εδώ, πότε εκεί και απολαμβάνω το ότι δεν έχω ακόμα αίσθηση των δρόμων και μπορέι να χαθώ. Και ο Πάνος βέβαια προσπαθεί να με πείσει να του δώσω το ποδήλατο μου να πάει βόλτα.

Να λοιπόν μερικές φωτογραφίες από την ανοιξιάτικη γειτονιά μας. Τούς βολβούς από τις τουλίπες τούς είχαν φυτέψει από το προηγούμενο φθινόπωρο και "μούσγωσαν" (Ζακυνθινά, μούλιασαν) κάτω από το χιόνι.
http://picasaweb.google.com/efi.pilarinu/MontrealInMayFlowersInTMR (κάνετε κλικ)
Απολαύστε. Φανταστέιτε ότι ακόμα δεν εχουν ανθίσει όλα.
Τώρα παρατήρησα ότι καμιά μονοκατοικία / οικόπεδο, δεν είναι φραγμένο! Τα σκιουράκια κυκλοφορούν παντού και γύρω γυρω από τις ρίζες τών μεγάλων παλιών δένδρων φυτέβουν τουλίπες και διάφορα τύπου κρινάκια εποχιακά.