Σάββατο, Ιουλίου 28, 2007

Κριτική του βιβλίου μου στον Ελεύθερο Τύπο

Posted by Picasa
Κάντε κλικ στο απόκομμα της εφημερίδας για να μπορέσετε να διαβάσετε την κριτική του συντοπίτη μου.

Παρασκευή, Ιουλίου 13, 2007

Παρασκευή και 13 = triskaidekaphobia

Για να μαθαίνουμε και καμμιά καινούργια λέξη και τους προγόνους της.
Η αγγλική λοιπόν λέξη που περιγράφει τον φόβο του 13 και της Παρασκευής και 13, ειναι triskaidekaphobia.
Όπως και με τα ανέκδοτα περιττεύουν οι εξηγήσεις , έτσι και με την ετυμολογία αυτής της λέξης. Όσοι διαβάζετε και την αγγλική μπορείτε να πάτε στο αγγλικό μου βλογκ για περαιτέρω εξηγήσεις.

Πέμπτη, Ιουλίου 12, 2007

Ο Διονύσιος Σολωμός από την "κλειδωνότρουπα"

Το πρόγραμμα ήταν για μπάνιο απογευματινό στο Μαραθιά με φίλη καλή από τα παλιά.
Το πρωί της Τετάρτης όμως καθώς η μάνα ξεδιάλεγε την αλληλογραφία του πατέρα, μούδειξε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Μουσείου.

Βρέθηκα στο λόφο του Στράνη τελικά εκείνο το σούρουπο και οι ομιλητές μεστον λυτρωτικό αέρα με αντάμειψαν.

"Μονήρης τριγυρνά" έλεγε και ξανάλεγε για τον Εθνικό μας ποιητή ο πατέρας Καποδίστριας , παρά ένα χρόνο συμμαθητής μου στο σχολείο και πολλά χρόνια μπροστά μου λογοτεχνικά.
Και κατάφερε και την ένιωσα αυτή την παρουσία του Σολωμού με τα καλοδιαλεγμένα κλιπς που έκοψε και έραψε με την λογοτεχνική ψαλίδα του και που τα ονόμασε ματιές από την κλειδωνότρουπα.

Και η έμπειρη και μεστή φωνή της Τζένης Ρουσέας κατάφερε και με παρέσυρε να ακούσω τα αποσπάσματα από τις Τελευταίες Επιστολές του Τζιάκοπο Ορτις, γραμμένες από τον Ούγκο Φώσκολο. Παρότι με την εισαγωγή της Κατερίνας Δεμέτη που περιέγραφε την τραγική μορφή του νέου Τζιάκοπο, φίλου του Ούγκο, που πέθανε μόλις 23 χρόνων, ομολογώ ότι απρίορι τοποθετήθηκα αρνητικά στο θέμα. «Δεν είμαστε για να ακούμε για νέους που βασανίζονται και τα τοιάυτα», σκέφτηκα σιωπηλά και ιδιωτικά καθότι απόδημος και ο πόνος του να βλέπω τον πατέρα μου να εκφυλλίζεται σωματικά δεν είναι εύκολο να χωνευτεί συναισθηματικά.

Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007

Ο Ιούνιος συνοπτικά

Ο Ιούνιος μήνας μας βρήκε στο καινούργιο σπίτι, γωνία Melville και Melbourne.
Αουστράλια δηλαδή τοποθεσία....
Απέναντι το πάρκο του Westmount σχεδιασμένο από τον άνθρωπο που σχεδίασε το Central Park στη Νέα Υόρκη.
Τα σκιουράκια δεκάδες, οι πάπιες, οι χήνες, και τα παιδιά είναι θαμώνες.
Εμείς απολαμβάνουμε τα μεγάλα παράθυρα πριν κρεμαστουν οι κουρτίνες που αρμόζουν στην περίσταση.
Γυμναστήριο αυτό το μήνα δεν χρειαστήκαμε γιατί το σπίτι είναι τετραόροφο και για να τακτοποιηθεί κάναμε αμέτρητες διαδρομές πάνω-κάτω και κάτω-επάνω.
Τα παιδιά, ως συνήθως, μεστην καλή χαρά.
http://picasaweb.google.com/efi.pilarinu/NewHouseInWestmount

Η Λάουρα έκλεισε 7 ετών!

Σας αφιερώνω μια από τις ωραιότερες ζωγραφιές των παιδιών, απιθανα χρώματα και σύλληψη ήλιου και ουράνιου τόξου.

Και σας παρουσιάζω ένα βουβάλι Αμερικάνικο με ιδιαίτερα εντυπωσιακά κέρατα.

Στίχοι απλοί από την Ζάκυνθο την καλοκαιρινή

Στο μικρό και όμορφο νησί

Που το λένε Ζαντέ α λα γαλλιστί,

Ζούσα κάποτε και εγώ και άλλοι πολλοί γνωστοί.

Και όλοι μαζί με μια φωνή

λέγαμε τους άλλους από την στεριά απέναντι, την Ελληνική

ότι είναι «βουρδούλοι» στο πνεύμα και στην ψυχή.

Τώρα όμως τα πράγματα πήραν όλα άλλη τροπή,

μέχρι και η πόρτα του γιατρείου ξάφνου είναι κλειστή

και όλοι οι γνωστοί είναι πολύ πολύ λιγότεροι

από την εποχή που με την Κοντέσσα Βαλέραινα στην σκηνή

είχα τον τωρινό τον Δήμαρχο για παιδί.

Καθώς λοιπόν μια μέρα περπατούσα στην παραλία την γνωστή

Που την λένε Στραντά Μαρινά α λα γαλλιστί

Άκουσα πράγματα νέα φρικαλέα για το νησί

Και δεν μπορούσα παρά να γράψω κάτι αφθορεί.

Το γιοφύρι του ποταμιού του Χαραλαμπί,

ετρύπησε ίσως από καμιόνι σε περίσταση κινητή.

Και τη θάλασσα που έλουζε όλο το νησί

ήρθαν ξένοι και την κατούρησαν σαν νάταν του Τριβιζά παράσταση θεατρική

με θέμα «Ποιός έκανε πιπί στο Μισισιπί?».

Και το μπαστούνι το φαμόζο στο λιμανί

που φιλοξενεί τα παπόρια από την Κυλληνή,

δεν άντεξε να κουβαλάει την κοσμοσυρροή

και μπάταρε και αυτό χωρίς καν να είναι ΠαρασκευοΣαβατοΚυριακή.

Και πάνω από την πάχνη την πρωινή του κάμπου πίσω από την Μποχαλή

- που μου μοιάζει αλήθεια σαν νάναι θεατρική σκηνή με επίγεια γαλαξιακή περιπλοκή-

ξεσκίζουνε την ατμόσφαιρα με τρομερή βουή και χωρίς καμιά ντροπή,

τα σάπια τα παπορο-πλάνα τα τσαρτερ-ικά,

λες και διάλεξαν για το νησι του Εθνικού του ποιητή

τα χειρότερα από άποψη περιβαλλοντική και μηχανική

για να μας μολύνουν χωρίς να έχουμε αντιληφθεί γιατί.

Για τα 50 ευρώ την κλίνη δεχόμαστε αυτή την κοσμοσυρροή?

Η για το φόβο μην μείνουμε πίσω στην ανάπτυξη την τουριστική?

Και μας πούνε ότι δεν πρόκαμαμε στην σύγχρονη τη ζωή, την ανταγωνιστική,

«Εσείς οι πολιτισμένοι οι Ζακυνθινοί, βεραμέντε»,

Σαν θάλαγαν οι λεγόμενοι Βουρδούλοι, κατά την δική μας την εκδοχή.

Στο λοιπόν κόντο τα μουσκέψαμε και την περιουσία μας δεν την παζαρέψαμε,

Στο εμπόριο δεν τα καταφέραμε και τώρα με πασαλίματα συνεισφέραμε,

Στην 4η Εθνική του τουρισμού και σε Καμιά κατηγορία πολιτισμού,

Και από πρωτιές, μόνο για δημόσιες κλεψιές και άλλες παρόμοιες μαγκιές.

Ντροπή στσου τίτουλους, ύβρις στα γράμματα,

πίκρα στους στίχους και στις μουσικές,

και σε όλα τα κείμενα που έγραψαν γενιές και γενιές.

Και δόξα στους λίγους, τους λόγιους που αγωνίζονται εικαστικά

για τα σπουδαία τα καλλιτεχνικά και τα συγγραφικά

να τα αναστήσουνε όπως τσου πρεμέρει

μια κουλτούρα που δεν είχε ταίρι.